چرا ایران ازطریق افغانستان وپاکستان به چین وصل نمی شود؟  

در نگاه اول به نظر میرسد که کوتاهترین مسیر برای اتصال ایران به چین از طریق افغانستان و پاکستان است. اما دلایل متعددی وجود دارد که چرا این مسیر به عنوان یک کریدور اصلی تجاری و ترانزیتی مورد استفاده قرار نمیگیرد و ایران ترجیح میدهد از مسیرهای شمالی (ترکمنستان، قزاقستان، ازبکستان) برای اتصال به چین استفاده کند.

این دلایل را میتوان به چند دسته اصلی تقسیم کرد:

۱. دلایل جغرافیایی و زیرساختی

   کوهستان‌های صعب‌العبور: رشته کوه‌های هندوکش در افغانستان و رشته کوه‌های قراقروم در شمال پاکستان، از بلندترین و خطرناکترین کوهستان‌های جهان هستند. احداث جاده، ریل و تونل در این مناطق بسیار پرهزینه، زمانبر و از نظر فنی بسیار چالش‌برانگیز است.

عدم توسعه زیرساخت‌ها: شبکه راه آهن در افغانستان بسیار محدود است و تاکنون خط آهن مستقیمی بین افغانستان و چین احداث نشده است. در پاکستان نیز، اگرچه پروژه CPEC کریدور اقتصادی چین-پاکستان زیرساخت‌هایی را در شمال ایجاد کرده، اما این مسیر هنوز برای اتصال انبوه کالا از ایران به چین به بلوغ نرسیده است.

.

بخشی از اتوبان بین چین وپاکستان

اما دلایل امنیتی و سیاسی مهمترین مانع بر سر راه این مسیر است.

ناامنی در افغانستان: افغانستان برای دهه‌ها با بی ثباتی سیاسی، حضور گروه‌های شورشی و تروریستی (مانند داعش خراسان) و ناامنی عمومی دست و پنجه نرم کرده است. تضمین امنیت محموله‌های تجاری و کارکنان در چنین محیطی بسیار دشوار و پرریسک است.

تنش‌های سیاسی در پاکستان: مناطق قبیله‌ای در غرب پاکستان، به ویژه نزدیک به مرز افغانستان، همواره کانون ناآرامی و درگیری بوده است. همچنین بی ثباتی سیاسی داخلی پاکستان نیز یک فاکتور خطر محسوب میشود.

روابط پیچیده بین کشورها: روابط بین ایران و پاکستان گاهی با تنش‌های مرزی و اتهامات متقابل درباره حمایت از گروه‌های مخالف یکدیگر همراه بوده است. این عدم اعتماد متقابل، همکاری عمیق در پروژه‌های بزرگ زیرساختی را دشوار میسازد.

دلایل اقتصادی و رقابتی

جذابیت مسیرهای جایگزین (راهبردی‌تر): ایران در حال حاضر بر توسعه کریدورهای شمال-جنوب و همچنین اتصال از طریق آسیای میانه تمرکز کرده است.

   کریدور بین المللی حمل ونقل شمال-جنوب ((INSTC  که ایران، روسیه، هند و کشورهای قفقاز را به هم متصل میکند، برای ایران اولویت بالاتری دارد. این مسیر از ثبات و امنیت نسبی بیشتری برخوردار است.

   اتصال از طریق آسیای میانه: ایران از طریق ترکمنستان و قزاقستان به چین متصل میشود. این مسیر اگرچه ممکن است طولانی‌تر باشد، اما از کشورهای باثبات‌تر و دوست‌تری میگذرد و زیرساخت‌های ریلی آن در حال توسعه و تکمیل است (مانند خط آهن قزاقستان-ترکمنستان-ایران). چین نیز سرمایه‌گذاری عظیمی در پروژه BRI (ابتکار کمربند و راه )در آسیای میانه انجام داده که این مسیرها را تقویت میکند.

مقرون به صرفه نبودن: با در نظر گرفتن هزینه‌های امنیتی، بیمه و زمان طولانی تر حمل ونقل در یک مسیر ناامن، مسیر افغانستان-پاکستان در مقایسه با مسیرهای دیگر ممکن است از نظر اقتصادی به صرفه نباشد.

 

کریدورشرق به غرب

البته، ایران از طریق افغانستان و پاکستان به چین "فیزیکی" وصل است (جاده های مرزی وجود دارد)، اما این اتصال به دلیل موانع طبیعی عظیم (کوهستان‌های بسیار مرتفع) ،ناامنی مزمن و بی ثباتی سیاسی در افغانستان و بخش‌هایی از پاکستان ،عدم توسعه زیرساخت‌های لازم  (به ویژه راه آهن)وجود گزینه‌های بهتر و امن‌تراز طریق آسیای میانه به یک کریدور ترانزیتی اصلی، قابل اعتماد و مقرون به صرفه تبدیل نشده است.

در درازمدت و در صورت برقراری ثبات کامل در افغانستان و همکاری نزدیکتر بین ایران، پاکستان و چین، ممکن است شاهد توسعه این مسیر به عنوان یک شاخه فرعی از ابتکار کمربند و راه چین باشیم، اما در حال حاضر و برای آینده قابل پیش‌بینی، مسیرهای شمالی اولویت اصلی هستند.

اجلاس سران درآلاسکا

اجلاس روسیه و ایالات متحده در سال ۲۰۲۵ (که با نام اجلاس پوتین-ترامپ و دیدار ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ نیز شناخته می‌شود) یک نشست سطح بالا بین هیئت روسی-آمریکایی و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، با چهل و پنجمین و چهل و هفتمین رئیس جمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ، در ایالت آلاسکا (ایالات متحده) بود. این نشست در روز جمعه، ۱۵ آگوست ۲۰۲۵ برگزار شد.

این نشست اولین نشست دوجانبه تمام عیار بین رهبران روسیه و ایالات متحده از زمان مذاکرات آنها در ژنو در ژوئن ۲۰۲۱، که در دوره ریاست جمهوری جو بایدن برگزار شد، و اولین نشست از زمان آغاز حمله روسیه به اوکراین خواهد بود. تحلیلگران انتخاب آلاسکا به عنوان محل برگزاری این اجلاس را به عنوان یک حرکت نمادین با تأکید بر نزدیکی جغرافیایی دو کشور در منطقه و تمایل آنها به گفتگو در یک محیط بی‌طرف و غیرکلانشهری می‌دانند.

به گفته منابع نزدیک به روند مذاکرات، موضوعات اصلی دستور کار، ثبات استراتژیک و کنترل تسلیحات، از جمله چشم‌اندازهای از سرگیری گفتگو در مورد پیمان استارت پس از انقضای آن در سال ۲۰۲۶ است. همچنین قرار است توجه ویژه‌ای به مناقشات منطقه‌ای مورد علاقه طرفین، به ویژه جنگ روسیه علیه اوکراین و حل و فصل جنگ در خاورمیانه، معطوف شود. انتظار می‌رود وضعیت روابط دوجانبه، جستجوی زمینه‌های مشترک در همکاری اقتصادی در چارچوب تحریم‌های جاری و همچنین مسائل امنیتی جهانی مانند تروریسم و امنیت سایبری مورد بحث قرار گیرد.

هر دو طرف بر اهمیت گفتگوی مستقیم در بالاترین سطح برای کاهش تنش‌های موجود و جلوگیری از تشدید تنش تأکید می‌کنند. دیپلمات‌های روسی بر لزوم بحث در مورد مسائل امنیتی در اروپا و در نظر گرفتن منافع مشروع روسیه تأکید کردند. همانطور که مقامات کاخ سفید اعلام کرده‌اند، طرف آمریکایی قصد دارد موضع خود را در مورد حقوق بشر و رفتار منطقه‌ای بیان کند، در عین حال به دنبال تعامل عمل‌گرایانه در مورد موضوعاتی است که منافع ایالات متحده و روسیه در آن تلاقی دارد. انتظار می‌رود این اجلاس تا حد زیادی بسته باشد، که به گفته کارشناسان می‌تواند تبادل نظر صریح‌تری را تسهیل کند. این نشست به عنوان یک نقطه عطف بالقوه در روابط پیچیده و تقابلی بین دو قدرت هسته‌ای، توجه بین‌المللی قابل توجهی را به خود جلب کرده است.

عنصر اصلی مبارزات انتخاباتی ترامپ، وعده پایان دادن به درگیری روسیه و اوکراین (به ویژه اقدامات نظامی در اوکراین که توسط روسیه در 24 فوریه 2022 تشدید شد) بود و او بارها قصد خود را برای انجام این کار "از روز اول" ریاست جمهوری خود و حتی قبل از مراسم تحلیفش اعلام کرد. در 12 فوریه 2025، یک مکالمه تلفنی غیرمنتظره بین ترامپ و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، انجام شد که به اولین تماس مستقیم بین رهبران از سال 2022 تبدیل شد و آغاز یک سری ابتکارات دیپلماتیک برای حل بحران اوکراین بود. پس از آن، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، در عربستان سعودی به عنوان یک کشور بی‌طرف دیدار کرد، جایی که اساس مذاکرات بیشتر مورد بحث قرار گرفت.

نقطه عطف با بیانیه ترامپ در 14 ژوئیه در دیدار با مارک روته، دبیرکل ناتو، در دفتر بیضی شکل کاخ سفید رقم خورد، جایی که او یک اولتیماتوم 50 روزه برای دستیابی به توافق صلح صادر کرد و تهدید کرد که در غیر این صورت، تعرفه‌های 100 درصدی را برای کشورهایی که با روسیه تجارت می‌کنند، اعمال خواهد کرد. تنها دو هفته بعد، در 28 ژوئیه، پس از گفتگو با نخست وزیر بریتانیا، کی‌یر استارمر، ترامپ این مهلت را به طور قابل توجهی به 10-12 روز کاهش داد و به عدم پیشرفت قابل مشاهده در مذاکرات اشاره کرد.

یک روز قبل از مهلت جدید ترامپ، در 6 آگوست 2025، استیو ویتکوف، فرستاده رئیس جمهور ایالات متحده، جلسه‌ای با ولادیمیر پوتین در مسکو برگزار کرد که توسط هر دو طرف «بسیار سازنده» توصیف شد. پس از این جلسه بود که توافق اساسی برای برگزاری یک جلسه شخصی رهبران حاصل شد. ابتکار برگزاری این جلسه توسط دونالد ترامپ، چهل و پنجمین و چهل و هفتمین رئیس جمهور ایالات متحده، در 8 آگوست اعلام شد. 2025، که به طرفین تنها یک هفته فرصت می‌داد تا پیچیده‌ترین مشکلات لجستیکی و دیپلماتیک را حل کنند.هنگام انتخاب محل اجلاس، طرفین آلاسکا را انتخاب کردند که هم به دلیل ملاحظات عملی (نزدیکی جغرافیایی به روسیه از طریق تنگه برینگ) و هم به دلیل اهمیت نمادین این سرزمین با تاریخ مشترک (آلاسکا تا سال 1867 متعلق به روسیه بود) بود. یوری اوشاکوف، دستیار رئیس جمهور روسیه، ابراز امیدواری کرد که جلسه بعدی در خاک روسیه برگزار شود. انتخاب محل برگزاری - پایگاه نظامی مشترک المندورف-ریچاردسون در نزدیکی انکوریج - نمادین بود. این پایگاه که در سال 2010 با ادغام پایگاه نیروی هوایی المندورف و فورت ریچاردسون تشکیل شد، هرگز میزبان یک رهبر در حال خدمت روسیه نبوده است، که بر ماهیت بی‌سابقه این رویداد تأکید می‌کند.

ترکیب هیئت طرف روسی

ولادیمیر پوتین؛

سرگئی لاوروف (وزیر امور خارجه روسیه)؛

آندری بلوسوف (وزیر دفاع روسیه)؛

آنتون سیلوانوف (وزیر دارایی روسیه)؛

یوری اوشاکوف (دستیار رئیس جمهور روسیه)؛

کریل دمیتریف (نماینده ویژه رئیس جمهور روسیه)

طرف آمریکایی

دونالد ترامپ؛

مارکو روبیو (وزیر امور خارجه ایالات متحده)؛

پیت هگزت (وزیر دفاع ایالات متحده)؛

جان راتکلیف (رئیس سیا)؛

هاوارد لوتنیک (وزیر بازرگانی ایالات متحده)؛

اسکات بسانت (وزیر خزانه‌داری ایالات متحده)؛

استیو ویتکوف (نماینده ویژه ایالات متحده)

مذاکرات با تغییر در قالب همراه بود: به جای گفتگوهای شخصی "یک به یک" که در ابتدا اعلام شده بود، طرفین بر سر قالب "سه به سه" توافق کردند. از طرف آمریکایی، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه و استیو ویتکوف، فرستاده ویژه، و از طرف روسی، سرگئی لاوروف و یوری اوشاکوف به ترامپ پیوستند شایان ذکر است که حضور کیت کلوگ، فرستاده ویژه اوکراین، با اصرار مسکو که موضع او را "طرفدار اوکراین" می‌دانست، منتفی شد. روسای جمهور سوالات خبرنگاران در مورد آتش بس احتمالی در اوکراین را که در طول عکسبرداری پرسیده شده بود، نادیده گرفتند.

متحدان اروپایی ایالات متحده و اوکراین در آستانه اجلاس نگرانی قابل توجهی ابراز کردند. کاجا کالاس، وزیر امور خارجه اتحادیه اروپا، در 11 آگوست گفت که هرگونه توافقی باید منافع اوکراین و اتحادیه اروپا را در نظر بگیرد و بر غیرقابل قبول بودن مذاکرات در مورد آینده اوکراین بدون مشارکت آن تأکید کرد. برای هماهنگی این موضع، فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان، در 14 آگوست یک جلسه آنلاین اضطراری با حضور ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، آنتونیو کاستا، رئیس شورای اروپا، اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا و مارک روته، دبیرکل ناتو، ترتیب داد و پس از آن یک کنفرانس ویدیویی جداگانه با ترامپ برگزار شد.مسکو با وجود حمایت علنی از تلاش‌های دیپلماتیک، این اقدامات را «تلاشی برای خرابکاری در روند مذاکرات» دانست.

ترامپ گفته است که اجلاس دوم می‌تواند به سرعت برگزار شود که ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین و رهبران اروپایی ممکن است در آن شرکت کنند.

 

  چگونه ،زمانی خریدنفت روسیه توسط هندهمه راخوشحال کرد؟  

گزارش نیویورک تایمز می‌گوید خرید نفت روسیه توسط هند به اقتصاد جهانی کمک کرد.

با توجه به اینکه دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، در مورد روابط هند و روسیه بر سر خرید نفت از این کشور، دست به اقدام جسورانه‌ای زده است، رسانه‌های آمریکایی خاطرنشان کرده‌اند که چگونه تصمیم دهلی نو زمانی همه، از جمله واشنگتن، را راضی می‌کرد.

گزارشی در نیویورک تایمز حاکی از آن است که خرید نفت روسیه توسط هند در طول جنگ اوکراین نه تنها به نفع هر دو کشور، بلکه به نوعی به نفع کل اقتصاد جهانی بوده است.

در این گزارش اشاره شده است که چگونه نفت روسیه اکنون به سلاحی برای ترامپ تبدیل شده است، زیرا هر دو طرف تاکنون نتوانسته‌اند به یک توافق تجاری مطلوب دست یابند.

در این گزارش اشاره شده است که هند پس از جنگ اوکراین (در سال ۲۰۲۲) و پس از آنکه بقیه اروپا تجارت انرژی با مسکو را متوقف کردند، خرید نفت روسیه را افزایش داد.

در این گزارش آمده است: «این بی‌سروصدا همه را خوشحال کرده بود. دولت بایدن که شرکت‌های آمریکایی را از واردات اکثر محصولات انرژی روسیه منع کرده بود، نگران بود که موفقیت بیش از حد یک تحریم، قیمت‌های جهانی نفت را تحت تأثیر قرار دهد. تغییر مسیر نفت خام روسیه، بازارها را نسبتاً پایدار نگه داشت؛ اروپا توانست سوخت‌های تصفیه‌شده در هند را خریداری کند؛ و شرکت‌های هندی در این مسیر سود بردند.»

این گزارش حاکی از آن است که اگرچه برای هند کنار گذاشتن نفت روسیه چندان دشوار نخواهد بود، اما اگر دهلی نو تسلیم خواسته‌های ترامپ شود، پیام سیاسی آن ایده‌آل نخواهد بود.

در این گزارش آمده است که «هند با افتخار مستقل و دموکراتیک است» و افزوده شده است که نخست وزیر مودی «نمی‌تواند در برابر ترامپ ،به عنوان بازیچه ای دست و پا چلفتی جلوه کند».

این گزارش خبری، موضع قبلی واشنگتن در قبال واردات نفت هند از روسیه را تأیید می‌کند.

در سال ۲۰۲۴، اریک گارستی، سفیر وقت آمریکا در هند، گفت که هند به دستور آمریکا و به عنوان بخشی از یک طرح سیاستی گسترده‌تر برای جلوگیری از افزایش قیمت انرژی، نفت روسیه را با تخفیف (از سقف قیمت) خریداری کرده است.

گارستی، که در آن زمان سفیر بود، گفته بود: «آنها نفت روسیه را خریدند چون ما می‌خواستیم کسی نفت روسیه را با سقف قیمت بخرد؛ این تخلف نبود. در واقع این طرح سیاست بود، چون ما به عنوان یک کالا، نمی‌خواستیم قیمت نفت بالا برود و آنها این را اجرا کردند.»

حتی دولت هند نیز موضوع را تأیید کرده بود، زمانی که هاردیپ سینگ پوری، وزیر اتحادیه، در ماه ژوئیه به CNBC گفت که خرید نفت روسیه توسط هند به کنترل قیمت‌های جهانی کمک کرده است. او گفت که خود ایالات متحده این امر را تشویق کرده است.

وزارت امور خارجه هندهمچنین از «استانداردهای دوگانه» ایالات متحده و اتحادیه اروپا انتقاد کرده و خاطرنشان کرده است که آنها همچنان به تجارت با روسیه ادامه می‌دهند، حتی در حالی که به هند فشار می‌آورند تا واردات نفت خود را از این کشور متوقف کند.

هند و چین در حال احیای روابط اقتصادی خود هستند که به دلیل درگیری مرزی مرگبار سال ۲۰۲۰ تیره شده بود ، و این آخرین نشانه نزدیک‌تر شدن نارندرا مودی، نخست وزیر هند، به کشورهای عضو بریکس پس از اعمال تعرفه ۵۰ درصدی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا بر این کشور جنوب آسیا است. افراد آگاه به مذاکرات گفتند که آخرین اقدام مودی از سرگیری پروازهای مستقیم با چین در ماه آینده است. این منابع گفتند که این توافق می‌تواند به طور رسمی زمانی اعلام شود که انتظار می‌رود مودی برای اولین بار پس از هفت سال به چین سفر کند و در نشستی که از ۳۱ آگوست برگزار می‌شود، با شی جین پینگ، رهبر این کشور، دیدار کند

   تعرفه های آمریکا ، فرصت ها وتهدیدها    

این مقاله ترجمه ازمقاله نیویورک تایمز«پیگیری تعرفه‌های جدید ترامپ برهر کشور» ومقاله بلومبرگ جدیدترین تعرفه هاوبراساس آمارهای منتشرشده درسال2023 صادرات کشورهابه آمریکا نگارش شده است.

5آگوست2025 -14 مرداد1404

ایالات متحده از تعرفه‌های گمرکی به عنوان ابزاری برای حمایت از تولید داخلی، تنظیم تجارت و فشار بر رقبای اقتصادی مانند چین استفاده می‌کند.

رئیس جمهور ترامپ روز پنجشنبه 31 ژوئیه 2025از فهرست به‌روز شده تعرفه‌های گسترده رونمایی کرد که واردات از ده‌ها شریک تجاری ایالات متحده را هدف قرار می‌دهد، اقدامی که تشدید عمده یک جنگ تجاری جهانی بالقوه مخرب و بی‌سابقه در تاریخ مدرن را به دنبال دارد.

در بیشتر موارد، وظایف آقای ترامپ در ۷ آگوست اجرایی خواهد شد و به ماه‌ها چانه‌زنی، دستکاری و تأخیر پایان می‌دهد. رئیس جمهور نرخ‌های جدید را از طریق مجموعه‌ای از دستورات اجرایی وضع کرد که برخی از آنها منعکس کننده معاملات تجاری اولیه‌ای است که اخیراً با کشورهایی که امتیازات مطلوبی به ایالات متحده ارائه داده‌اند، منعقد شده است.

در مجموع، این اقدامات به یک قمار جسورانه از سوی کاخ سفید تبدیل می‌شود که معتقد است سیاست‌هایش می‌تواند نظم تجارت جهانی را مجدداً تنظیم کند، درآمد دولت جدیدآمریکا را افزایش دهد و مشاغل خصوصی را برای تولید بیشتر محصولات خود در داخل کشور تحت فشار قرار دهد.

اما مبارزات  آقای ترامپ تازه آغاز شده است - و اینکه آیا او موفق خواهد شد یا خیر، همچنان یک سوال بی‌پاسخ با پیامدهای بزرگ برای اقتصاد ایالات متحده است.

مقاله طولانی است برای دریافت آن کلیک کنید

   پی‌پال پرداخت با ارزهای دیجیتال را در ایالات متحده راه‌اندازی کرد .   

پشتیبانی از بیش از ۱۰۰ نوع ارز دیجیتال از جمله بیت‌کوین

29 ژوئیه 2025 -7 مرداد1404

پی‌پال سرویس پرداخت جدید ارزهای دیجیتال «پرداخت با ارزهای دیجیتال» را در ایالات متحده راه‌اندازی کرد. اکنون بازرگانان می‌توانند بیش از ۱۰۰ نوع ارز دیجیتال را با کارمزد پایین بپذیرند.

پی‌پال، غول پرداخت، در ۲۸ام ژوئیه سرویس جدیدی به نام «پرداخت با ارزهای دیجیتال» راه‌اندازی کرد که به بازرگانان آمریکایی اجازه می‌دهد پرداخت‌ها را با بیش از ۱۰۰ نوع دارایی دیجیتال (ارز دیجیتال) بپذیرند.

با این سرویس، کسب‌وکارهای آمریکایی می‌توانند پرداخت‌ها را با انواع ارزهای دیجیتال، از جمله ارزهای دیجیتال اصلی مانند بیت‌کوین (BTC) ، اتریوم (ETH) ، تتر (USDT ) و سولانا ((SOL و همچنین برخی از سکه‌های میم بپذیرند.

ارز دیجیتال دریافتی به طور خودکار به استیبل کوین مرتبط با دلار پی‌پال، PYUSD یا USD، تبدیل می‌شود و تقریباً بلافاصله به حساب بازرگان واریز می‌شود.

کارمزد خدمات برای مدت محدود تا ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۶، ۰.۹۹٪ تعیین شده است.

این مبلغ به طور قابل توجهی کمتر از کارمزدهای معمول کارت‌های اعتباری (۱.۵٪ تا ۳.۵٪) است و پس از آن به ۱.۵٪ افزایش خواهد یافت.

همچنین از کیف پول‌های اصلی مانند Coinbase، MetaMask و OKX پشتیبانی می‌کند و می‌تواند به راحتی از طریق پلتفرم موجود PayPal که توسط میلیون‌ها تاجر استفاده می‌شود، پیاده‌سازی شود.

علاوه بر این، به کسب‌وکارهایی که پرداخت‌ها را با PYUSD دریافت می‌کنند، 4٪ پاداش داده می‌شود و مکانیسمی برای محافظت از کسب‌وکارها در برابر خطر نوسانات قیمت ارزهای دیجیتال در نظر گرفته شده است.

استراتژی برای جریان‌سازی و تأثیر بر بازار

با این سرویس، PayPal قصد دارد هزینه بالای پرداخت‌های بین‌المللی را کاهش داده و تجارت جهانی را تحریک کند.

این سرویس به کسب‌وکارهای آمریکایی این فرصت را می‌دهد تا به بازار ارزهای دیجیتال به ارزش بیش از 3 تریلیون دلار و پایگاه کاربری بیش از 650 میلیون نفر در سراسر جهان دسترسی داشته باشند.

مشتریان می‌توانند به سادگی با اتصال کیف پول خارجی خود، پرداخت‌ها را انجام دهند. PayPal ارزهای دیجیتال را از طریق صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز به ارز فیات تبدیل می‌کند و به فروشگاه‌های وابسته به دلار آمریکا پرداخت می‌کند.

 

الکس کریس، مدیرعامل Paypal، این ابتکار را به عنوان بخشی از روند بزرگتر ادغام فناوری بلاکچین قرار داده است و این دیدگاه را ابراز کرده است که پذیرش به صورت مرحله‌ای انجام خواهد شد.

این اقدام نشان می‌دهد که دارایی‌های دیجیتال اصلی مانند بیت‌کوین در حال تبدیل شدن به روش‌های پرداخت عملی هستند.

این امر می‌تواند استفاده از ارزهای دیجیتال را نه تنها به عنوان سرمایه‌گذاری، بلکه به عنوان پرداخت‌های روزمره نیز گسترش دهد.

بیشتر بدانید:

خطر تبدیل بیت کوین به دارایی ذخیره 

  ارزترامپ

خطرارزهای دیجیتال

سرمایه گذاریهای خانواده ترامپ درارزهای دیجیتال

قانون استیبل کوین ایالات متحده تصویب شد

  

    انویدیا ارسال محموله‌های H20" " به چین را از سر می‌گیرد.    

انویدیا ارسال محموله‌های پردازنده‌های گرافیکی هوش مصنوعی به چین را از سر خواهد گرفت. بازار چین می‌تواند میلیاردها دلار درآمد برای انویدیا به ارمغان بیاورد. محدودیت‌های ایالات متحده بر نیمه‌هادی‌های پیشرفته هوش مصنوعی در چین در این صنعت نامحبوب بوده است و برخی آن را "بیش از حد سختگیرانه" می‌نامند.

منتشر شده در 22 ژوئیه 2025، (سه شنبه 31 تیر1404) سالی وارد-فاکستون، EE Times

انویدیا اعلام کرده است که ارسال محموله‌های پردازنده‌های گرافیکی هوش مصنوعی به چین را از سر خواهد گرفت. این اقدام پس از آن صورت می‌گیرد که دولت ترامپ سیاست نامحبوب خود در تشدید مقررات کنترل صادرات را لغو کرد. به طور خاص، این SKU "H20" نسل "هاپر" است که منحصراً در چین عرضه می‌شود. ارسال محموله‌ها در حالی محدود شد که دولت ایالات متحده در حال بررسی مقررات قبلی وضع شده توسط دولت بایدن بود. بسیاری در این صنعت این مقررات را سختگیرانه‌تر از حد لازم می‌دانستند.

شرکت انویدیا اعلام کرد که هنوز برای ارسال تراشه‌های هوش مصنوعی مانند پردازنده‌های گرافیکی به چین به مجوزهای اداره صنعت و امنیت ((BIS  نیاز دارد، اما این شرکت اعلام کرد که "تضمین‌هایی از سوی دولت برای اعطای این مجوزها دارد."

وبلاگی در وب‌سایت این شرکت اعلام کرد که انویدیا برای فروش مجدد H20 به مشتریان چینی درخواست داده است. در این وبلاگ آمده است: "دولت ایالات متحده به انویدیا اطمینان داده است که مجوزها اعطا خواهد شد و انویدیا انتظار دارد که به زودی ارسال محموله‌ها را آغاز کند."

جنسن هوانگ، مدیرعامل انویدیا، در هفته ۷ جولای از واشنگتن دی سی بازدید کرد و در هفته ۱۴ جولای در پکن بود و در آنجا با مقامات دولتی و صنعتی چین در مورد "چگونگی پیشرفت ایمن و مطمئن هوش مصنوعی توسط محققان در سراسر جهان به نفع همه" گفتگو کرد.

درابتدای ماه مه 2025(اردیبهشت1404)هوانگ متهم شدکه نیمه‌رساناهای هوش مصنوعی انویدیا رابه چین ارسال می کند. هفدهم ماه مه در تایپه، هوانگ به بلومبرگ نیوز گفت که سخت‌افزار انویدیا بزرگ است و قاچاق آن از مرز آسان نیست. مشتریان این شرکت (انویدیا)مقررات صادرات را درک می‌کنند و به‌طور مستقل بر آنها نظارت دارند.

هوانگ (۶۲ ساله) درآن تاریخ خاطرنشان کرد: «هیچ مدرکی مبنی بر نشت نیمه‌هادی‌های هوش مصنوعی وجود ندارد. اینها سیستم‌های عظیمی هستند. سیستم گریس بلک‌ول تقریباً دو تن وزن دارد. این چیزی نیست که بتوانید در جیب یا کوله پشتی خود حمل کنید.»

آخرین محصول پرچمدار این شرکت (درماه مه )به عنوان یک سیستم یکپارچه چند میلیون دلاری با حداکثر ۷۲ واحد پردازش گرافیکی (GPU) و ۳۶ پردازنده فروخته می‌شود. در دولت بایدن، «قانون گسترش هوش مصنوعی» برای جلوگیری از نشت فناوری مرتبط با هوش مصنوعی به چین وضع شد، اما رئیس جمهور ترامپ تصمیم به لغو آن گرفته است.(احتمالا منع ارسال فن آوریهای قدیمی تررالغو می کند.م)

بازار چین می‌تواند میلیاردها دلار درآمد برای انویدیا به ارمغان بیاورد. هوانگ در پادکست Stratechery در ماه مه 2025 گفت: «ما مجبور شدیم در نتیجه تغییرات نظارتی، 15 میلیارد دلار فروش را از دست بدهیم.» این شرکت 5.5 میلیارد دلار از موجودی H20 خود را از دست داد که احتمالاً اکنون برای فروش مجدد در دسترس است.

هوانگ در Stratechery گفت: «هر کسی که فکر می‌کرد می‌تواند با یک حرکت شطرنجی محدود کردن صادرات H20 به چین، قابلیت‌های هوش مصنوعی چین را متوقف کند، کاملاً نادان است.»

ارسال GPU (و تمام تراشه‌های هوش مصنوعی) به چین از زمانی که دولت ترامپ برنامه‌های به‌روزرسانی محدودیت‌های دولت قبلی در مورد فروش تراشه‌های هوش مصنوعی را متوقف کرد، متوقف شده است. این قوانین برای تشدید محدودیت‌های ارسال به کشورهایی که می‌توانستند آنها را به چین بفروشند، در نظر گرفته شده بود.

گزارش شده است که دولت ترامپ در آن زمان قصد خود را برای تغییر محدودیت‌ها به چیزی ساده‌تر ابراز کرده است. باید دید که در حال حاضر چه محدودیت‌هایی وجود دارد و چه محدودیت‌هایی در آینده اعمال خواهد شد.

این تغییر در استراتژی پس از آن صورت می‌گیرد که هوانگ در سفر خود به کاخ سفید در ماه مه 2025 گفت: «NVIDIA حداقل برخی از سیستم‌های سخت‌افزاری هوش مصنوعی نسل بعدی خود را در ایالات متحده تولید خواهد کرد.»

 

طرح احیای روستایی چین

درسال2018، کمیته مرکزی حزب کمونیست چین و شورای دولتی «طرح استراتژیک احیای روستایی (۲۰۱۸-۲۰۲۲)» را منتشر  و اطلاعیه‌ای صادر کردند که از همه مناطق و ادارات چین می‌خواهد با توجه به شرایط واقعی خود، آن را با دقت اجرا کنند.این مقاله خلاصه ای ازمقاله اصلی است .هدف ازترجمه آن ارائه دیدگاهی کلی برای احیای مناطق اقتصادی است .مترجم همه نکات ومطالب راتائید نمی کندولی بعضی ازایده ها راقابل تامل می داندتوجه کنید که نکات مطرح شده برای توسعه روستاهای کشورچین آورده شده وبرای روستاهای دیگرکشورها شایدلازم باشد بومی سازی انجام شود.بسیاری ازمطالب خلاصه سازی شده است.مطالب با توجه به فرهنگ وجهان بینی مردم چین نگارش شده ودربعضی از قسمتها مخالف فرهنگ وجهان بینی بالنده ایرانی و اسلامی است.همانطورکه درابتدا به آن اشاره شد مقاله قدیمی است وبه سال 2018 بازمی گردد.

چین نگران قصد آمریکا برای مهار چین از طریق توافق‌های تجاری با آسیا و اروپا است

جیمز میگر

۳ ژوئیه ۲۰۲۵، (12تیر1404)

ایالات متحده از یک رویکرد پلکانی برای اعمال تعرفه‌های بالا بر محصولاتی با محتوای بالای چینی حمایت می‌کند.

  • دوراهی برای آسیا و اروپا با تهدید چین به «اقدامات متقابل قاطع»

به نظر می‌رسد که فعلاً آتش‌بس در جنگ تجاری ایالات متحده و چین برقرار است، اما چین به طور فزاینده‌ای نگران تحولات در سایر نقاط جهان، از جمله تلاش‌های ایالات متحده برای انعقاد معاملات با سایر کشورها است که شرکت‌های چینی را از زنجیره‌های تأمین جهانی جدا می‌کند

.....ادامه مطلب......

 

فیلم های آموزشی ریاضی وآمار1و2و3 رشته انسانی   

 

 

گروه آدانی

گروه آدانی یک شرکت خوشه‌ای چندملیتی هندی است که دفتر مرکزی آن در احمدآباد واقع شده است. این شرکت که در سال ۱۹۸۸ توسط گوتام آدانی به عنوان یک شرکت تجارت کالا تأسیس شد، فعالیت‌های خود را شامل مدیریت دریا و فرودگاه، تولید و انتقال برق، معدن، گاز طبیعی، مواد غذایی، سلاح و زیرساخت‌ها می‌کند. این شرکت به ویژه در زمینه تبادل کالاهای فلزی فعال است. بیش از ۶۰٪ از درآمد آن از مشاغل مرتبط با زغال سنگ حاصل می‌شود.

ادامه مطلب......

سفر ترامپ به عربستان سعودی، آغاز دوران جدیدی از دیپلماسی اقتصادی است

رئیس جمهور آمریکا برای گسترش اتحاد اقتصادی تاریخی خود که بیش از یک تریلیون دلار سرمایه‌گذاری بین دو کشور را در بر می‌گیرد، به عربستان سعودی بازمی‌گردد.

این دیدار بر تمرکز بر تجارت، اعتماد و تحول تأکید دارد، زیرا همکاری در حوزه‌های دفاعی، انرژی و فناوری‌های نوظهور شتاب بیشتری می‌گیرد.

23اردیبهشت 1404

نور الشاعری

ریاض - ایالات متحده و عربستان سعودی هر دو به دنبال میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری هستند، در حالی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، اولین و مسلماً مهم‌ترین سفر بین‌المللی خود در دوره دوم ریاست جمهوری‌اش را آغاز می‌کند.

در یک تماس تلفنی در ماه ژانویه، اندکی پس از روی کار آمدن ترامپ، محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، به رئیس جمهور گفت که پادشاهی عربستان قصد دارد تجارت و سرمایه‌گذاری با ایالات متحده را طی چهار سال آینده ۶۰۰ میلیارد دلار افزایش دهد. این نشان دهنده یک آغاز جدید و جسورانه برای روابط دوجانبه است که به طور بالقوه به تجارت سودمند متقابل یک تریلیون دلاری بین دو کشور خواهد رسید.

دیپلماسی شخصی، منافع تجاری استراتژیک و چشم‌انداز مشترک برای همسویی ژئوپلیتیکی، فصل بعدی این رابطه را رقم خواهد زد.

اولین سفر خارجی ترامپ در دوره اول ریاست جمهوری‌اش به ریاض در ماه مه ۲۰۱۷ بود. این سفر آغاز یک همکاری اقتصادی تحول‌آفرین بین ایالات متحده و عربستان سعودی بود و دوران جدیدی از همکاری را با محوریت توافق‌نامه‌های دفاعی، انرژی و زیرساختی به ارزش صدها میلیارد دلار آغاز کرد.

اکنون، رئیس جمهور ایالات متحده به پادشاهی بازگشته است، اولین مقصد در تور این هفته که شامل بازدید از قطر و امارات متحده عربی نیز می‌شود، جایی که قرار است پایه‌های ایجاد شده در سال ۲۰۱۷ بنا نهاده شود.

دوره اول ریاست جمهوری ترامپ (۲۰۱۷-۲۰۲۱) با سیاست خارجی‌ای مشخص می‌شد که منافع ملی آمریکارا در اولویت قرار می‌داد. عربستان سعودی به سرعت به عنوان یک متحد اقتصادی و استراتژیک کلیدی ظهور کرده است و ملک سلمان در اجلاس تاریخی ریاض در ماه مه ۲۰۱۷ از رئیس جمهورآمریکا استقبال گرمی به عمل آورد.

این اجلاس منجر به تعدادی توافق برجسته شد، به ویژه یک قرارداد تسلیحاتی ۱۱۰ میلیارد دلاری که بخشی از یک بسته اقتصادی ۳۵۰ میلیارد دلاری بود که شامل توسعه دفاعی، انرژی و زیرساخت‌ها نیز می‌شد.

 

علاوه بر تعهدات ملی، توافقات تجاری بزرگی نیز منعقد شده است. شرکت آرامکو عربستان سعودی قراردادهایی به ارزش حدود ۵۰ میلیارد دلار با شرکت‌های برجسته آمریکایی مانند جنرال الکتریک، شلومبرژه و هالیبرتون امضا کرده است.

خالد الفالح، وزیر انرژی وقت عربستان سعودی، با تأکید بر نقش رو به گسترش بخش خصوصی گفت: «بسیاری از ما که دور این میز نشسته‌ایم، بر سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در ایالات متحده نظارت داریم.»

این مشارکت اقتصادی حتی قوی‌تر هم شده است، به طوری که صندوق سرمایه‌گذاری عمومی پادشاهی سعودی 20 میلیارد دلار به یک طرح زیرساختی آمریکایی به رهبری بلک‌استون متعهد شده است.

این تعهد، یک صندوق ۴۰ میلیارد دلاری را با هدف احیای جاده‌ها، پل‌ها و فرودگاه‌های آمریکا تأسیس کرد. در همان زمان، عربستان سعودی از سرمایه‌گذاری ۴۵ میلیارد دلاری در صندوق چشم‌انداز سافت‌بانک خبر داد و سرمایه لازم را برای شرکت‌های فناوری پیشرفته آمریکایی فراهم کرد.

پرزیدنت ترامپ در سخنرانی خود برای مقامات حاضر در این اجلاس، بر اهمیت این فرصت تأکید کرد.

او گفت: «این گردهمایی تاریخی و بی‌سابقه رهبران در تاریخ کشورمان بی‌نظیر است و نمادی جهانی از عزم مشترک و احترام متقابل ما را نشان می‌دهد. ایالات متحده مشتاق است پیوندهای دوستی، امنیتی، فرهنگی و تجاری نزدیک‌تری ایجاد کند.»

رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه وقت آمریکا، گفت که انتظار می‌رود این سرمایه‌گذاری در طول دهه آینده صدها هزار شغل در هر دو کشور ایجاد کند.

او گفت: «این امر منجر به انتقال فناوری از ایالات متحده به عربستان سعودی، تقویت اقتصاد ما و ارتقای بزرگترین سرمایه‌گذاری ایالات متحده در عربستان سعودی خواهد شد.»

ترامپ در طول دوران ریاست جمهوری خود، پیوسته سرمایه‌گذاری عربستان سعودی را به عنوان یک برد برای صنعت آمریکا تبلیغ کرده است. در سال ۲۰۱۸، او میزبان محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، در کاخ سفید بود و در آنجا نمودارهای دقیقی از خریدهای تسلیحاتی عربستان سعودی را به اشتراک گذاشت و بر تأثیر اشتغال‌زایی آنها در چندین ایالت آمریکا تأکید کرد.

البراء الوزیر، مدیر تحقیقات اقتصادی در شورای بازرگانی ایالات متحده-عربستان سعودی، با نگاهی به آن دوره، سفر سال ۲۰۱۷ را به عنوان «نقطه عطف» در روابط اقتصادی دوجانبه توصیف کرد.

او در مصاحبه‌ای با عرب نیوز گفت: «این لحظه را نه فقط حجم معاملات، بلکه همسویی اولویت‌های استراتژیک بین دو دولت و بخش خصوصی تعریف می‌کند.»

این نشان‌دهنده‌ی تغییر از دیپلماسی معاملاتی به ادغام تجاری بلندمدت بود.»

 

انتخاب مجدد ترامپ در سال ۲۰۲۴، شتاب اقتصادی بین دو کشور را دوباره افزایش داده است و الوزیر گفت که این موج بعدی تعامل، منعکس کننده اولویت‌های در حال تحول پادشاهی سعودی است.

او با تأکید بر اینکه دستور کار گسترده‌تر و متنوع‌تر از دوره اول ریاست جمهوری ترامپ است، گفت: «معاملات اخیر بخش‌های سنتی مانند دفاع و انرژی را در بر گرفته است، اما ما همچنین شاهد رشد در تولید پیشرفته، هوش مصنوعی، بیوتکنولوژی و خدمات مالی هستیم.»

ترامپ در سخنرانی خود در مجمع جهانی اقتصاد در داووس در ماه ژانویه، به جاه‌طلبی‌های حتی بزرگ‌تری اشاره کرد. او پیشنهاد داد که از ولیعهد عربستان سعودی بخواهد هدف سرمایه‌گذاری را به یک تریلیون دلار افزایش دهد و آن را امتداد طبیعی یک مشارکت قوی و قابل اعتماد خواند.

فیصل علی ابراهیم، ​​وزیر اقتصاد عربستان سعودی، در این مجمع تأیید کرد که این تعهد ۶۰۰ میلیارد دلاری شامل تدارکات دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی در بخش‌های کلیدی مانند دفاع، انرژی، زیرساخت‌ها و فناوری می‌شود.

وزارت سرمایه‌گذاری عربستان سعودی در حال حاضر ایالات متحده را در میان پنج مقصد برتر برای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، به ویژه در بخش‌های همسو با چشم‌انداز ۲۰۳۰، مانند زیرساخت‌ها، فناوری و انرژی‌های تجدیدپذیر، قرار داده است.

تا ژانویه ۲۰۲۵، عربستان سعودی ۱۲۶.۹ میلیارد دلار اوراق بهادار خزانه‌داری ایالات متحده را در اختیار دارد و این کشور را به تنها کشور شورای همکاری خلیج فارس در بین ۲۰ دارنده برتر اوراق بهادار خزانه‌داری ایالات متحده تبدیل می‌کند. این دارایی بزرگ نشان‌دهنده اعتماد مداوم ریاض به ثبات مالی ایالات متحده است و منعکس‌کننده یک استراتژی بلندمدت برای تنوع‌بخشی به ذخایر خارجی خود از طریق دارایی‌های دلاری قابل اعتماد است.

دارایی‌های فعلی شامل ۱۰۵.۳ میلیارد دلار بدهی بلندمدت و ۲۱.۶ میلیارد دلار بدهی کوتاه‌مدت است که نشان‌دهنده رویکرد متعادل به نقدینگی و حفظ سرمایه است.

همکاری اقتصادی بین دو کشور بار دیگر با افتتاح مجمع سرمایه‌گذاری عربستان سعودی و آمریکا در مرکز همایش‌های بین‌المللی ملک عبدالعزیز ریاض در روز سه‌شنبه، در کانون توجه جهانی قرار خواهد گرفت.

این مجمع که در چارچوب سفر رئیس جمهور ترامپ به ایالات متحده برگزار می‌شود، با هدف برجسته کردن نزدیک به یک قرن همکاری بین دو کشور برگزار می‌شود. این نشست، سرمایه‌گذاران برجسته، رهبران تجاری و سیاست‌گذاران هر دو کشور را گرد هم می‌آورد تا روابط تجاری را تقویت کرده و راه‌های جدید همکاری را بررسی کنند.

آمار منتشر شده پیش از این رویداد نشان داد که ایالات متحده بزرگترین سرمایه‌گذار خارجی در عربستان سعودی است و انتظار می‌رود کل سهام FDI تا سال ۲۰۲۳ به ۵۴ میلیارد دلار برسد که حدود ۲۳ درصد از کل FDI پادشاهی را تشکیل می‌دهد.

در حال حاضر، ۱۲۶۶ شرکت آمریکایی مجوز فعالیت در عربستان سعودی را دارند که ۴۴۰ مورد از آنها مجوزهای جدیدی هستند که تنها در سال گذشته صادر شده‌اند. این شرکت‌ها در بخش‌های کلیدی مانند حمل و نقل، تولید، خرده فروشی، فناوری اطلاعات و ارتباطات و خدمات حرفه‌ای فعالیت دارند. این شرکت‌ها روی هم رفته بیش از ۸۰ هزار کارگر در پادشاهی عربستان سعودی، از جمله بیش از ۴۴ هزار سعودی، را استخدام کرده‌اند.

اتاق بازرگانی ریاض در ماه فوریه نشست دوجانبه‌ای با یک هیئت تجاری آمریکایی برگزار کرد.

سرمایه‌گذاری عربستان سعودی در ایالات متحده نیز رو به افزایش است و اکنون سهام FDI از 75 میلیارد دلار فراتر رفته است. شرکت‌های مالی آمریکایی همچنان نقش محوری در هدایت سرمایه جهانی به سمت تلاش‌های کلیدی عربستان سعودی ایفا می‌کنند و مؤسسات بزرگی مانند صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان (PIF) ، آرامکو و سابیک در این مسیر پیشرو هستند.

تجارت بین دو کشور در سال ۲۰۲۴ همچنان قوی بود. صادرات عربستان به ایالات متحده به ۱۲.۸ میلیارد دلار رسید که نزدیک به ۳ میلیارد دلار آن محصولات غیرنفتی بود.

در همین حال، صادرات ایالات متحده به عربستان سعودی در مجموع ۱۹.۷ میلیارد دلار بود که ۵.۱ میلیارد دلار آن ماشین‌آلات و تجهیزات، ۲.۶ میلیارد دلار خودرو و ۱.۵ میلیارد دلار تجهیزات پزشکی و اپتیکی بود.

صادرات اصلی عربستان سعودی به ایالات متحده شامل محصولات معدنی (۱۰ میلیارد دلار)، کود (۸۳۰ میلیون دلار) و محصولات شیمیایی آلی (۵۲۶ میلیون دلار) است.

انتظار می‌رود در مجمع امسال، گسترش روابط سرمایه‌گذاری و تجاری به عنوان سنگ بنای دیپلماسی اقتصادی مدرن بین دو متحد استراتژیک برجسته شود.

همچنین انتظار می‌رود سفر ترامپ به ریاض بر قراردادهای دفاعی جدید و تعمیق همکاری‌های اقتصادی متمرکز باشد.

ترامپ همکاری اقتصادی را به اهداف ژئوپلیتیکی گسترده‌تری، از جمله تشویق عربستان سعودی به افزایش تولید نفت و تلاش برای مهار درآمدهای روسیه به منظور تثبیت بازارهای جهانی و کاهش فشار بر قیمت سوخت، مرتبط دانسته است.

الوزیر معتقد است که این دیدار همچنین می‌تواند پیشرفت در فناوری‌های نوظهور و توسعه صنعتی را تسریع کند: «شرکت‌های آمریکایی به ویژه در موقعیت مناسبی برای حمایت از اهداف تنوع‌بخشی عربستان سعودی تحت چشم‌انداز ۲۰۳۰، به ویژه در زمینه‌های فناوری‌های انتقال انرژی، اتوماسیون و تجزیه و تحلیل داده‌ها، قرار دارند.»

سرمایه‌گذاران خلیج فارس از قبل به این همکاری جدید واکنش مثبتی نشان داده‌اند. پس از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ ایالات متحده، یاسر الرمیان، رئیس PIF، در کنار رئیس جمهور ترامپ و ایلان ماسک، که در حال حاضر به عنوان مشاور ارشد کاخ سفید فعالیت می‌کند، عکس گرفت. بلومبرگ این عکس را به عنوان نشانه‌ای از اعتماد دوباره کشورهای خلیج فارس به دولت ترامپ تفسیر کرد.

با بازگشت ترامپ به عربستان سعودی، اتحاد اقتصادی ایالات متحده و عربستان سعودی نه تنها دست نخورده به نظر می‌رسد، بلکه در آستانه گسترش است، که ناشی از منافع مشترک، تعمیق روابط شخصی و باور مشترک به این است که تجارت همچنان ستون دیپلماسی در نظم جهانی به سرعت در حال تغییر خواهد بود.

فیلم های آموزشی ریاضی1 ریاضی 2و3 رشته تجربی