چین با سیستم اقتصادی جهانی چهار(Quad)  تحت رهبری ایالات متحده، با کارت قربانی بازی می‌کند.

این ادعاکه «چهاراینجاست تابماند» بارها توسط مقامات چهار کشور عضو گروه: استرالیا، ژاپن، هند و ایالات متحده بیان شده است. جو بایدن، رئیس‌جمهور مستعفی (مستعفی از کاندیداتوری برای ریاست جمهوری بعدی)ایالات متحده، این احساس را در چهارمین نشست حضوری رهبران چهارگانه در ویلمینگتون در 21 سپتامبر(2024) تأکید کرد. او تأیید کرد که چهارپس از انتخابات آتی ایالات متحده در نوامبر ادامه خواهد داشت.

چهار(Quad) به طور فزاینده ای در بحث های علمی و سیاسی چین، با تاکید بر ایالات متحده به عنوان نیروی محرکه اصلی و چین به عنوان هدف اصلی گروه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.

درک چهار به عنوان یک ائتلاف ضد چین عمیقاً در چین ریشه دوانده است و با این باور تقویت می‌شود که ایالات متحده به دنبال تقویت اتحادها برای مقابله با نفوذ فزاینده چین است. این موضوع این دیدگاه را تقویت می کند که پکن قربانی سیستم اقتصادی جهانی تحت سلطه ایالات متحده است. به عنوان مثال، ران جیجون، استاد مطالعات آمریکا در دانشگاه روابط خارجی چین، از ایالات متحده انتقاد کرد که روابط خود با چین را از طریق دریچه رقابت قدرت های بزرگ تنظیم می کند که منعکس کننده «تفکر جنگ سرد» است.

چهار به عنوان ابزار آمریکا علیه چین

افکار عمومی در رسانه های اجتماعی چین به طور قابل توجهی تحت تأثیر لحظه داغ سخنرانی بایدن قرار گرفته است، که در آن او اظهار داشت: «چین به رفتار تهاجمی خود ادامه می دهد و همه ما را در سراسر منطقه آزمایش می کند. این در دریای چین جنوبی، دریای چین شرقی، آسیای جنوبی و تنگه تایوان صادق است.

تحلیلگرانی مانند شیانگ هائویو از مؤسسه مطالعات بین‌الملل چین استدلال می‌کنند که تاکید بایدن بر روابط شخصی نزدیک میان رهبران چهار، نشان‌دهنده تمایل به ترک میراث سیاسی است. در مقابل، لو شیانگ، محقق آکادمی علوم اجتماعی چین، نسبت به جهت گیری آینده این گروه ابراز تردید کرد. لی هایدونگ، استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه روابط خارجی چین، ادعا می‌کند که اجلاس چهار رهبر به عنوان ابزاری استراتژیک برای ایالات متحده برای جمع کردن متحدانش علیه چین عمل می‌کند و اساساً منافع استراتژیک خود واشنگتن را پیش می‌برد.

دینگ دو، معاون مرکز تحقیقات حقوق و سیاست اقیانوس، مؤسسه ملی مطالعات دریای چین جنوبی، پیشنهاد می کند که تئوری اغراق آمیز تهدید چین ناشی از نگرانی ایالات متحده در مورد از دست دادن هژمونی دریایی در غرب اقیانوس آرام است. تحلیلگران استدلال می کنند که ایالات متحده روایت تهدید چین را از طریق چهار تداوم می بخشد، حتی برخی آن را «ناتوی آسیایی» می نامند که هدف آن ایجاد ائتلاف های ضد چین با استفاده از ائتلاف هایی مانند ناتو و G7 است. بسیاری از جامعه راهبردی چین همچنان از چهار، با نام قبلی خود یعنی گفتگوی چهارجانبه امنیتی یاد می کنند و بر تمرکز درک شده آن بر چین تاکید می کنند و نشان می دهند که مؤلفه امنیتی آن همچنان قوی است.

مفسران چینی پویایی درون Quad را به دقت بررسی کرده اند. یکی از پست‌های Weibo توسط یانگ شنگ، خبرنگار گلوبال تایمز، نابرابری‌های درک شده را برجسته کرد و اشاره کرد که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، با رهبران در اجلاس چهار رهبر، در حالی که سه وزیر خارجه پشت سر آنها قرار داشتند، نشسته بود. پست دیگری در تقابل چهار با گروه‌های تحت رهبری چین، مانند مجمع همکاری چین و آفریقا، تأکید می‌کند که همکاری معمولاً بر مقابله با هر کشوری برای پکن اولویت دارد.

اجماع در چهار

بسیاری از مفسران چینی پیش‌بینی می‌کنند که پس از انتخابات نوامبر ایالات متحده، Quad ممکن است ارتباط خود را از دست بدهد و پیشرفت ممکن است دچار رکود شود، زیرا هنوز به مسائل اساسی رسیدگی نکرده است. با توجه به اینکه پرزیدنت بایدن و فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن در حال آماده شدن برای کناره گیری هستند، و استرالیا به انتخابات عمومی در سال آینده نزدیک می شود، امکان ادامه حیات چهارگانه در آینده نامشخص است. علاوه بر این، موقعیت هند به دلیل اختلافاتش با ایالات متحده، به ویژه در مورد مناقشه روسیه و اوکراین، پیچیده است.

با این حال، همه معتقد نیستند که Quad شاهد پیشرفت کندی خواهد بود. چن یانگ، محقق مدعو در مرکز مطالعات ژاپنی در دانشگاه لیائونینگ، استدلال می‌کند که تمرین‌های دریایی مشترک اخیر - که به عنوان تلاش‌هایی برای حفظ نظم بین‌المللی مبتنی بر قوانین ساخته شده است - نه تنها ثبات منطقه‌ای را تهدید می‌کند، بلکه به معنای اصلاح همکاری‌های امنیتی دریایی است. به طور بالقوه منجر به مداخلات مکرر در مناقشات منطقه ای مانند دریای چین جنوبی می شود. لین مینوانگ، معاون رئیس موسسه مطالعات بین‌المللی دانشگاه فودان، معتقد است که عملیات گشت‌زنی مشترک گارد ساحلی میان اعضای چهارتنها آغاز همکاری عمیق‌تر میان چهار کشور است که انتظار می‌رود در این زمینه درآینده جدی‌تر شود.

در جامعه استراتژیک چین این اتفاق نظر وجود دارد که علیرغم تاکید بر توسعه تعاونی، ماهیت هسته چهاربه عنوان ضد چین و تهدیدی برای ثبات منطقه تلقی می شود. تحلیل‌ها در رسانه‌های چینی، رسانه‌های اجتماعی و محافل آکادمیک عمدتاً نقش رهبری ایالات متحده را در چهار برجسته می‌کنند، و اغلب از اهداف بیان‌شده گروه و نگرانی‌ها و منافع دیگر کشورها غفلت می‌کنند. در حالی که بحث‌های رسانه‌ها و رسانه‌های اجتماعی در چین ممکن است نقاط ضعف چهاررا شناسایی کند، این گروه همچنان یکی از نگرانی‌های اصلی پکن باقی می‌ماند، زیرا تحکیم مشارکت‌ها میان کشورهای چهار برای منافع بلندمدت چین نامطلوب تلقی می‌شود.