"لاوندر": ماشین هوش مصنوعی که بمباران اسرائیل در غزه را هدایت می کند

ارتش اسرائیل ده‌ها هزار نفر از اهالی غزه‌ را به‌عنوان مظنون به ترور، با استفاده از سیستم هدف‌گیری هوش مصنوعی با نظارت اندک انسانی و سیاست سهل‌ انگارانه برای تلفات، مشخص کرده است.

توسط

یووال آبراهام

3 آوریل 2024

در سال 2021، کتابی با عنوان «تیم انسان و ماشین: نحوه ایجاد هم افزایی بین انسان و هوش مصنوعی که دنیای ما را متحول خواهد کرد» به زبان انگلیسی با نام مستعار «سرتیپ Y.S» » منتشر شد. در آن، نویسنده - مردی که ما تایید کردیم که فرمانده فعلی واحد اطلاعات نخبه اسراییل 8200 است - طراحی یک ماشین ویژه را مطرح می کند که می تواند به سرعت حجم عظیمی از داده ها را پردازش کند تا هزاران "هدف" بالقوه برای ارتش ایجاد کند. وی در گرماگرم یک جنگ کنارمی کشد. او می نویسد، چنین فناوری چیزی را که او به عنوان «گلوگاه انسانی هم برای مکان یابی اهداف جدید و هم برای تصمیم گیری برای تأیید اهداف» توصیف می کند، اجرامی کند.

چنین ماشینی، به نظر می رسد، در واقع وجود دارد. تحقیقات جدید مجله +972 و تماس محلی نشان می‌دهد که ارتش اسرائیل یک برنامه مبتنی بر هوش مصنوعی به نام "لاوندر" را توسعه داده است که برای اولین بار در اینجا رونمایی می‌شود. به گفته شش افسر اطلاعاتی اسرائیل، که همگی در طول جنگ کنونی در نوار غزه در ارتش خدمت کرده‌اند و دراستفاده از هوش مصنوعی برای ایجاد اهداف برای ترورفلسطینی ها، به ویژه در مراحل اولیه جنگ، مشارکت داشته‌اند، لاوندر نقش اصلی را در بمباران بی‌سابقه ایفا کرده است در واقع، به گفته این منابع، تأثیر آن بر عملیات ارتش به حدی بود که آنها اساساً با خروجی‌های دستگاه هوش مصنوعی «به گونه‌ای برخورد می‌کردند که گویی این یک تصمیم انسانی است».

به طور رسمی، سیستم لاوندر به گونه ای طراحی شده است که همه عوامل مظنون در شاخه های نظامی حماس و جهاد اسلامی فلسطین ((PIJ از جمله افراد رده پایین را به عنوان اهداف بالقوه بمباران مشخص کند. این منابع به +972 و Local Call گفتند که در هفته‌های اول جنگ، ارتش تقریباً به طور کامل به لاوندر متکی بود که 37000 فلسطینی - و خانه‌های آنها - رابه عنوان شبه‌نظامیان مظنون برای حملات هوایی احتمالی درلیست خودداشت.

در مراحل اولیه جنگ، ارتش به افسران تأییدیه گسترده‌ای داد تا فهرست‌های کشتار لاوندر را بپذیرند، بدون نیاز به بررسی کامل چرایی این انتخاب‌ها یا بررسی داده‌های اطلاعاتی خامی که بر اساس آن‌ها کارانجام می‌شد. یک منبع اظهار داشت که پرسنل انسانی اغلب فقط به عنوان یک "مهر لاستیکی" برای تصمیم گیری های ماشین عمل می کنند، و اضافه کرد که به طور معمول، آنها شخصاً قبل از صدور مجوز بمباران فقط حدود "20 ثانیه" را به هر هدف اختصاص می دهند - فقط برای اطمینان از اینکه ، لاوندر- هدف مشخص شده ،مرد است. این در حالی بود که می دانستیم این سیستم در حدود 10 درصد موارد اشتباهاتی را مرتکب می شود و مشخص است که گهگاه افرادی را علامت گذاری می کند که صرفاً ارتباط ضعیفی با گروه های شبه نظامی دارند یا اصلاً ارتباطی ندارند.

علاوه بر این، ارتش اسرائیل به طور سیستماتیک به افراد هدف حمله کرد، در حالی که آنها در خانه های خود بودند - معمولاً در شب در حالی که تمام خانواده های آنها در آنجا حضور داشتند - نه در طول فعالیت نظامی. به گفته این منابع، این به این دلیل است که از نظر آنها به عنوان اطلاعاتی، مکان یابی افراد در خانه های شخصی آنها آسان تر بود. سیستم‌های خودکار اضافی، از جمله یکی به نام «پدر کجاست؟» وجوددارندهمچنین برای اولین بار در اینجا فاش می شود، به طور خاص برای ردیابی افراد مورد نظر و انجام بمب گذاری زمانی که آنها وارد محل سکونت خانواده خود شده بودند ازآن استفاده می شود.

...........ادامه مطلب فایل پی دی اف........

.